Woensdag 19 februari jl. hebben we "Op pad in de polder" gelopen.
We dachten met 25 wandelaars op stap te gaan, maar aller onverwachts werden het er die ochtend 27. Helaas moesten 3 mensen om diverse redenen afzeggen.
Het weer was gelukkig erg goed, veel zon, geen regen en ja wel veel wind. Omdat we regelmatig windluwe stukken hadden was dat, met aanvankelijk muts op en handschoenen aan, goed te doen.
Met enige vertraging konden we op pad gaan. Er was bij het begin meteen de keus door de modder of over asfalt, maar niemand liet zich kennen, allemaal gingen we door modder en gras, wat uiteindelijk best meeviel. Al snel liepen we langs de kronkelende Giessen, na een korte onderbreking opnieuw over een graskade langs de Giessen. Passeerden daar de Oudendijkse wipwatermolen. Kenners zagen er ook de grote bonte specht. Via de Lage Giessen liepen we naar de Nieuwe weg, waar we aan het begin in de luwte van een woning én in het zonnetje een korte koffiepauze hielden.
Vervolgens eerst via een graskade verder, sommige wandelaars kozen hier voor het asfalt. Uiteindelijk nog net op tijd in "Thuys eten en drinken”.
We vonden er een prettig en warm verblijf. De bediening was goed, de soep en de broodjes vielen erg in de smaak. En de bij te bestellen kroket was ook niet te versmaden.
Vanuit Schelluinen gingen we naar het noorden langs de Schelluinse vliet. Hier konden we op drie plekken kiezen of we over gras of asfalt liepen. De graslopersgroep werd elke keer kleiner, maar aan het eind werd die vanaf een brug welkom geheten door de asfaltlopers 😉
Via Muisbroek liepen we over de brug naar Pinkenveer. Daar werd na de oversteek eerst de tarieventabel van de tol aldaar goed bestudeerd. Kosten per wandelaar f 0,015 oftewel 1 1/2 cent.
Langs de Smoutjesvliet gingen we naar de Slingelandse plassen. In dat mooie gebied konden we daar, beschut tegen de wind en in het zonnetje dat ons de hele dag vergezelde, even pauzeren rond/op een paar picnictafels. En ook genieten van het mooie landschap.
Omdat het pad naar Noordeloos te slecht begaanbaar was liepen we tenslotte via De Hoogt, een niet onaardige boerenweg met mooie zeer grote bomen langs aangelegde bossen, terug naar een parkeerplaats van de golfbaan. Waar ze, zo te zien aan de weinige auto’s, geen last van ons zullen hebben gehad.
De wandelaars kunnen terugkijken op een erg mooie wandeling door het Alblasserwaardse polderlandschap.
Piet Verhoeff